SI PAULO, na isang apostol ni Jesus
Kristo sa pamamagitan ng kalooban ng Diyos, at si Timoteo na kapatid natin, sa
simbahan ng Diyos na nasa Korinto, kasama ng lahat ng banal na nasa buong
Akaya:
2 Ang biyaya nawa ay sumainyo at ang
kapayapaan mula sa Diyos na Ama natin, at mula sa Panginoong Jesus Kristo.
3 Pagpalain ang Diyos, samakatuwid
ay ang Ama ng ating Panginoong Jesus Kristo, ang Ama ng mga awa, at ang Diyos
ng buong kaaliwan;
4 Na umaaliw sa atin sa buo nating kagipitan,
upang makaya nating aliwin silang nasa anumang kahirapan, sa pamamagitan ng kaaliwan
kung saan tayo mismo ay inaaliw ng Diyos.
5 Pagkat kung paanong ang mga
pagdurusa ni Kristo ay sumasagana sa atin, sa gayon din naman ang kagiliwan namin
ay sumasagana kay Kristo.
6 At kung maghirap man kami, ay
dahil ito sa kagiliwan at kaligtasan ninyo, na ito ay mabisa sa pagtitiis ng gayon
ding mga pagdurusa na tinitiis din naman namin: o maging kami man ay maaliw, dahil
ito sa kagiliwan at kaligtasan ninyo.
7 At ang pag-asa namin tungkol sa
inyo ay matatag, na nalalaman, na kung paanong kayo ay mga kabahagi sa mga
pagdurusa, sa gayon ay magiging ganoon rin naman kayo sa kagiliwan.
8 Pagkat hindi namin nais, mga
kapatid, na maging mangmang kayo tungkol sa kahirapang dumating sa amin sa
Asya, na napiga kami nang labis, higit sa lakas, anupa’t nawalan kami ng
pag-asa maging sa buhay:
9 Ngunit nagkaroon kami ng sentensya
ng kamatayan sa aming sarili, upang hindi kami magtiwala sa aming sarili, kundi
sa Diyos na bumubuhay ng mga patay:
10 Na siyang sumagip sa amin mula sa
isang napakalaking kamatayan, at sumasagip: na sa kanya ay nagtitiwala kaming
sasagipin pa niya kami;
11 Kayo rin naman ay sama-samang
tumutulong sa pamamagitan ng pananalangin patungkol sa amin, upang sa kaloob na
ipinagkaloob sa amin sa pamamagitan ng paraan ng maraming tao ang pasasalamat
ay maibigay ng marami sa kapakanan namin.
12 Pagkat ang pagkagalak namin ay
ito, ang patotoo ng budhi namin, na sa kapayakan at makadiyos na katapatan,
hindi nang may karunungang makalaman, kundi sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos, ay
nagkaroon kami ng pamumuhay namin sa sanlibutan, at nang mas masagana tungo sa
inyo.
13 Pagkat walang ibang bagay kaming
isinusulat sa inyo, maliban sa binabasa o kinikilala ninyo; at nagtitiwala ako
na kikilalanin ninyo maging hanggang sa katapusan;
14 Gaya rin ng pagkilala ninyo sa
amin nang bahagya, na kami ang pagkagalak ninyo, maging gayon din naman kayo ay
sa amin sa araw ng Panginoong Jesus.
15 At sa pagkakatiwalang ito ay
binalak kong pumariyan noong una, upang magkaroon kayo ng isang ikalawang
pakinabang;
16 At magdaan sa inyo patungo sa Masedonya,
at dumating muli buhat sa Masedonya patungo sa inyo, at mula sa inyo upang
madala sa daan ko patungong Judea.
17 Nang ako kung gayon ay nagbalak,
gumamit ba ako ng kagaanan? o ang mga bagay ba na nilalayon ko, ay nilalayon ko
ayon sa laman, upang sa akin ang oo ay
maging oo, at ang hindi ay hindi?
18 Ngunit kung paanong ang Diyos ay
totoo, ang salita namin tungo sa inyo ay hindi oo at hindi.
19 Pagkat ang Anak ng Diyos, si Jesus
Kristo, na ipinangaral namin sa gitna ninyo, maging sa pamamagitan ko at ni
Silvanus at ni Timoteus, ay hindi oo at hindi, kundi sa kanya ay oo.
20 Pagkat ang lahat ng pangako ng
Diyos sa kanya ay oo, at sa kanya ay Amen, sa ikaluluwalhati ng Diyos sa
pamamagitan namin.
21 Ngayon siya na nagpapatatag sa
amin na kasama ninyo kay Kristo, at nagpahid sa atin, ay ang Diyos;
22 Na siyang nagtatak din naman sa
atin, at nagbigay ng paunang-bayad ng Espiritu sa mga puso natin.
23 Bukod dito ay tinatawag ko ang
Diyos bilang isang saksi sa kaluluwa ko, na upang maiiwas ko kayo ay hindi pa
ako dumating sa Korinto.
24 Hindi dahil sa kami ay may pamamanginoon
sa ibabaw ng pananampalataya ninyo, kundi mga tagatulong ng kagalakan ninyo: pagkat
sa pamamagitan ng pananampalataya ay tumatayo kayo.
NGUNIT pinagpasyahan ko ito sa
sarili ko, na hindi ko nais na pumariyan
muli sa inyo sa kabigatan.
2 Pagkat kung pinapalumbay ko kayo,
sino nga ba siyang nagpapatuwa sa akin, kundi iyon ding napalumbay ko?
3 At iyon din ang isinusulat ko sa
inyo, baka, kapag dumating ako, ay magkaroon ako ng kalumbayan mula sa kanila
na tungkol sa kanila ay nararapat kong kagalakan; na taglay ang pagkakatiwala
sa inyong lahat, na ang kagalakan ko ay ang kagalakan ninyong lahat.
4 Pagkat buhat sa lubhang paghihirap
at hapis ng puso ay sumulat ako sa inyo na may maraming luha; hindi upang mapighati
kayo, kundi upang malaman ninyo ang pagmamahal na taglay ko nang mas masagana
patungkol sa inyo.
5 Ngunit kung ang sinuman ay nakapagdulot
ng pighati, hindi ako ang pinighati niya, kundi bahagya: upang hindi ko
mapaghigpitan kayong lahat.
6 Sapat sa ganoong tao ang parusang
ito, na ipinataw ng marami.
7 Anupa’t sa salungat na paraan
bagkus ay nararapat ninyong patawarin siya, at aliwin siya, baka sakali ang ganoon
ay malunok ng labis-labis na kalumbayan.
8 Kaya nga namamanhik ako sa inyo na
pagtibayin ninyo ang pagmamahal ninyo tungo sa kanya.
9 Pagkat hanggang sa katapusang ito
rin naman ay sumulat ako, upang malaman ko ang katunayan ninyo, kung kayo ay matalimahin
sa lahat ng bagay.
10 Sa kanya na pinapatawad ninyo sa
anumang bagay, ay pinapatawad ko rin naman: pagkat kung pinatawad ko ang
anumang bagay, sa kung kanino ay ipinatawad ko ito, alang-alang sa inyo ay
ipinatawad ko ito sa persona ni Kristo;
11 Baka makakuha ng isang kalamangan
sa atin ang Satanas: pagkat hindi tayo mangmang sa mga pakana niya.
12 At saka, nang dumating ako sa
Troas upang mangaral ng mabuting-balita ni Kristo, at isang pintuan ay binuksan
sa akin ng Panginoon,
13 Wala akong naging kapahingahan sa
espiritu ko, dahil hindi ko natagpuan si Titus na kapatid ko: ngunit pagkaiwan
ko sa kanila, mula roon ay pumaroon ako patungo sa Masedonya.
14 Ngayon ay salamat sa Diyos, na
palaging nagdudulot sa atin sa pagkapanalo kay Kristo, at inilalantad ang samyo
ng kaalaman niya sa pamamagitan natin sa bawa’t dako.
15 Pagkat patungo sa Diyos tayo ay
isang mabangong samyo ni Kristo, sa kanilang mga ligtas, at sa kanilang mga nawawasak:
16 Sa isa kami ay ang samyo ng
kamatayan patungo sa kamatayan; at sa iba ay ang samyo ng buhay patungo sa
buhay. At sino ba ang sapat patungkol sa mga bagay na ito?
17 Pagkat hindi kami gaya ng marami,
na pinapasama ang salita ng Diyos: kundi gaya ng mula sa katapatan, kundi gaya
ng mula sa Diyos, sa paningin ng Diyos ay nagsasalita kami kay Kristo.
NAGSISIMULA ba kaming muli upang
purihin ang aming sarili? o nangangailangan ba kami, gaya ng ilan sa mga iba,
ng mga sulat ng papuri sa inyo, o mga liham ng papuri mula sa inyo?
2 Kayo ang sulat namin na nasusulat
sa mga puso namin, na nalalaman at nababasa ng lahat ng tao:
3 Yamang kayo ay lantarang naisasaysay
na mga sulat ni Kristo na pinagmiministeryuhan namin, na isinulat hindi ng
tinta, kundi ng Espiritu ng buhay na Diyos; hindi sa mga tapyas ng bato, kundi
sa mga tapyas ng pusong makalaman.
4 At ang ganoong pagtitiwala ay
taglay namin sa pamamagitan ni Kristo tungo sa Diyos:
5 Hindi sa kami ay sapat na sa aming
sarili upang isipin ang anumang bagay na gaya ng mula sa aming sarili; kundi
ang kasapatan namin ay mula sa Diyos;
6 Na siya rin namang gumawa sa amin
na may-kakayahang mga ministro ng bagong tipan; hindi ng titik, kundi ng
espiritu: pagkat ang titik ay pumapatay, ngunit ang espiritu ay nagbibigay ng
buhay.
7 Ngunit kung ang pangangasiwa ng
kamatayan, na isinulat at inukit sa mga bato, ay maluwalhati, anupa’t ang mga
anak ni Israel ay hindi makatitig nang matagal sa mukha ni Moses dahil sa
kaluwalhatian ng mukha niya; na kaluwalhatiang lilipas:
8 Paano bang ang pangangasiwa ng
espiritu ay hindi bagkus magiging maluwalhati?
9 Pagkat kung ang pangangasiwa ng kahatulan ay kaluwalhatian, lalong higit na
ang pangangasiwa ng katuwiran ay lumalabis sa kaluwalhatian.
10 Pagkat maging ang ginawang
maluwalhati ay walang kaluwalhatian tungkol dito, dahil sa kaluwalhatiang
lumalabis.
11 Pagkat kung ang lumipas na ay
maluwalhati, lalong higit ang natitira ay maluwalhati.
12 Nakikita ngang tayo ay may ganoong
pag-asa, ay gumagamit kami ng dakilang kalinawan ng pananalita:
13 At hindi gaya ni Moses, na
naglagay ng talukbong sa mukha niya, upang ang mga anak ni Israel ay hindi
makatinging mabuti sa katapusan ng winakasan na:
14 Ngunit binulag ang mga pag-iisip nila:
pagkat hanggang sa araw na ito ay may natitirang gayon ring talukbong na hindi
pa inaalis sa pagbabasa ng lumang tipan; na ang talukbong ay lumilipas kay
Kristo.
15 Ngunit maging hanggang sa araw na
ito, kapag binabasa si Moses, ang talukbong ay nasa puso nila.
16 Gayon pa man kapag babaling ito
sa Panginoon, ay maaalis ang talukbong.
17 Ngayon ang Panginoon ay ang
Espiritung iyon: at kung nasaan ang Espiritu ng Panginoon, ay naroon ang
kamaharlikaan.
18 Ngunit tayong lahat, na may bukas
na mukha na minamasdan ang kaluwalhatian ng Panginoon gaya sa isang salamin, ay
binabago patungo sa gayon ring larawan mula sa kaluwalhatian patungo sa
kaluwalhatian, maging gaya ng sa pamamagitan ng Espiritu ng Panginoon.
KUNG GAYON na nakikitang mayroon kami
ng ministeryong ito, gaya ng pagkatanggap namin ng awa, ay hindi kami
nanghihina;
2 Kundi tinalikuran na namin ang mga
natatagong bagay ng kawalang-katapatan, na hindi lumalakad sa katusuhan, ni
hinahawakan ang salita ng Diyos nang may panlilinlang; kundi sa pamamagitan ng
paglalantad ng katotohanan ay inihahabilin ang aming sarili sa budhi ng bawa’t
tao sa paningin ng Diyos.
3 Ngunit kung ang mabuting-balita namin
ay nakatago, ito ay nakatago sa kanilang mga nawawasak:
4 Na sa kanila ay binulag ng diyos
ng sanlibutang ito ang mga pag-iisip nilang hindi nananalig, baka ang liwanag
ng maluwalhating mabuting-balita ni Kristo, na siyang larawan ng Diyos, ay
sumikat sa kanila.
5 Pagkat ang ipinangangaral namin ay
hindi ang sarili namin, kundi si Kristo Jesus na Panginoon; at ang sarili namin
na mga lingkod ninyo alang-alang kay Jesus.
6 Pagkat ang Diyos, na nag-utos sa
liwanag na sumikat buhat sa dilim, ay sumikat na sa mga puso namin, upang
ibigay ang liwanag ng kaalaman ng kaluwalhatian ng Diyos sa mukha ni Jesus
Kristo.
7 Ngunit taglay namin ang gambang na
ito sa mga sisidlang lupa, upang ang kagalingan ng kapangyarihan ay maging mula
sa Diyos, at hindi mula sa amin.
8 Kami ay pinapahirapan sa bawa’t
panig, gayunman ay hindi nahahapis; natitilihan kami, ngunit hindi sa kawalang
pag-asa;
9 Inuusig, ngunit hindi
pinababayaan; inilulugmok, ngunit hindi napupuksa;
10 Na palaging dinadalang palibot sa
katawan ang pagkamatay ng Panginoong Jesus, nang ang buhay rin naman ni Jesus
ay malantad sa katawan namin.
11 Pagkat kaming nabubuhay ay
tuloy-tuloy na ibinibigay patungo sa kamatayan alang-alang kay Jesus, nang ang
buhay rin naman ni Jesus ay malantad sa may-kamatayan naming laman.
12 Sa gayon nga
ang kamatayan ay gumagawa sa amin, ngunit buhay sa inyo.
13 Kami na
nagtataglay ng gayon ring espiritu ng pananampalataya, kagaya ng nasusulat, Nanalig
ako, at kung gayon ay nagsalita ako; kami rin naman ay nananalig, at kung gayon
ay nagsasalita;
14 Na
nalalamang siya na nagbangon sa Panginoong Jesus ay magbabangon din naman sa
amin sa pamamagitan ni Jesus, at ihaharap kaming kasama ninyo.
15 Pagkat ang
lahat ng bagay ay alang-alang sa inyo, nang ang masaganang biyaya sa
pamamagitan ng pagpapasalamat ng marami ay magbunga sa ikaluluwalhati ng Diyos.
16 Sa dahilang iyon
ay hindi kami nanghihina; ngunit kahit na mawasak pa ang taong panlabas namin,
gayunman ang taong panloob ay pinapanibago araw-araw.
17 Pagkat ang
magaang paghihirap namin, na ito ay panandalian lamang, ay gumagawang ukol sa
amin ng isang higit-higit na lumalabis at walang-hanggang bigat ng
kaluwalhatian;
18 Habang hindi
kami tumitingin sa mga bagay na nakikita, kundi sa mga bagay na hindi nakikita:
pagkat ang mga bagay na nakikita ay pansamantala; ngunit ang mga bagay na hindi
nakikita ay walang-hanggan.
No comments:
Post a Comment