Roma Kabanata 1, 2, 3 at 4

ANG SULAT NI PAULONG APOSTOL SA MGA TAGA-ROMA

KABANATA 1

SI PAULO, na isang lingkod ni Jesus Kristo, na tinawag na maging isang apostol, inihiwalay ukol sa mabuting-balita ng Diyos,
2 (Na ipinangako niya nang una sa pamamagitan ng kanyang mga propeta sa mga banal na kasulatan,)
3 Tungkol sa Anak niyang si Jesus Kristo na Panginoon natin, na ginawa mula sa binhi ni David ayon sa laman;
4 At isinaysay na maging Anak ng Diyos na may kapangyarihan, ayon sa espiritu ng kabanalan, sa pamamagitan ng pagkabuhay na muli mula sa mga patay:
5 Na sa pamamagitan niya ay tumanggap kami ng biyaya at pagkaapostol, ukol sa pagtalima sa pananampalataya sa gitna ng lahat ng bansa, dahil sa pangalan niya:
6 Na sa gitna nila ay kayo rin naman na mga tinatawag ni Jesus Kristo:
7 Sa lahat ng nasa Roma, mga minamahal ng Diyos, na tinatawag na maging mga banal: Ang biyaya nawa ay sumainyo at ang kapayapaan mula sa Diyos na Ama natin, at Panginoong Jesus Kristo.
8 Una, pinapasalamatan ko ang aking Diyos sa pamamagitan ni Jesus Kristo dahil sa inyong lahat, na ang pananampalataya ninyo ay pinag-uusapan sa bawa’t bahagi ng buong sanlibutan.
9 Pagkat saksi ko ang Diyos, siya na pinaglilingkuran ko ng aking espiritu sa mabuting-balita ng Anak niya, na walang tigil ay gumagawa ako ng pagbanggit sa inyo palagi sa mga panalangin ko;
10 Na gumagawa ng pakiusap, kung sa anumang paraan ngayon sa katagalan ay magkaroon ako ng isang maunlad na paglalakbay sa pamamagitan ng kalooban ng Diyos upang makarating sa inyo.
11 Pagkat nananabik akong makita kayo, upang maibahagi ko sa inyo ang ilang espirituwal na kaloob, nang sa katapusan ay mapatatag kayo;
12 Iyon ay, upang maaliw akong kasama ninyo sa pamamagitan ng nagkakaisang pananampalataya kapuwa sa inyo at sa akin.
13 Ngayon ay hindi ko nais na maging mangmang kayo, mga kapatid, na kalimitan ay naglayon akong pumariyan sa inyo, (ngunit nahadlangan hanggang ngayon,) upang magkaroon ako ng ilang bunga sa gitna rin naman ninyo, maging gaya ng sa gitna ng ibang mga Hentil.
14 May-utang ako kapuwa sa mga Griyego, at sa mga Barbaro; kapuwa sa marurunong, at sa di-marurunong.
15 Sa gayon, gaya ng lubhang nasa akin, ay nakahanda akong mangaral ng mabuting-balita sa inyo ring nasa Roma.
16 Pagkat hindi ko ikinahihiya ang mabuting-balita ni Kristo: pagkat ito ang kapangyarihan ng Diyos sa ikaliligtas sa bawa’t isang nananalig; una ay sa Judeo, at sa Griyego din naman.
17 Pagkat doon ang katuwiran ng Diyos ay ibinubunyag mula sa pananampalataya hanggang sa pananampalataya: gaya ng nasusulat, Ang ganap ay mabubuhay sa pananampalataya.
18 Pagkat ang pagkapoot ng Diyos ay ibinubunyag mula sa langit laban sa buong di-pagkamakadiyos at kalikuan ng mga tao, na hinahawakan ang katotohanan sa kalikuan;
19 Dahil ang maaaring malaman tungkol sa Diyos ay lantad sa kanila; kasi ipinakita na ito ng Diyos sa kanila.
20 Pagkat ang mga di-nakikitang bagay niya mula sa paglalang ng sanlibutan ay malinaw na nakikita, na inuunawa sa pamamagitan ng mga bagay na ginawa, maging ang kanyang walang-hanggang kapangyarihan at pagka-Diyos; anupa’t wala silang maidadahilan:
21 Dahil sa, nang nakilala nila ang Diyos, ay hindi nila siya niluwalhating gaya ng Diyos, ni naging mapagpasalamat; kundi naging walang-kabuluhan sa mga guni-guni nila, at ang hangal nilang puso ay pinagdilim.
22 Sa pagpapahayag ng kanilang sarili na marurunong, ay naging mga hangal sila,
23 At pinalitan ang kaluwalhatian ng di-nasisirang Diyos ng isang larawan na ginawang katulad ng nasisirang tao, at ng mga ibon, at mga hayop na may apat na paa, at mga bagay na gumagapang.
24 Kaya nga isinuko rin naman sila ng Diyos sa karumihan sa pamamagitan ng mga pita ng sarili nilang mga puso, upang gawing walang-karangalan ang sarili nilang mga katawan sa pagitan ng kanilang sarili:
25 Na kanilang pinalitan ang katotohanan ng Diyos ng isang kasinungalingan, at sumamba at naglingkod sa nilalang nang higit kaysa sa Lumalang, na siyang pinagpapala magpakailan man. Amen.
26 Sa dahilang ito ay isinuko sila ng Diyos sa mga abang pag-ibig: kasi maging ang mga babae nila ay pinalitan ang likas na kagamitan ng kung alin ang laban sa kalikasan:
27 At sa katulad na paraan din naman ang mga lalaki, na iniiwan ang likas na kagamitan sa babae, ay nag-alab sa kanilang pita tungo sa isa’t isa; ang mga lalaki kasama ng mga lalaki na gumagawa ng kung alin ang masagwa, at tinatanggap sa kanilang sarili ang kabayaran ng pagkakaligaw nila na ito ay nararapat.
28 At maging gaya ng hindi nila minabuting panatilihin ang Diyos sa kanilang kaalaman, ay ibinigay sila ng Diyos sa isang itinakuwil na pag-iisip, upang gawin ang mga bagay na iyon na hindi naaangkop;
29 Na napupuno ng buong kalikuan, pakikiapid, kabalakyutan, kasakiman, pagkamalisyoso; puno ng pagka-inggit, pagpaslang, debate, panlilinlang, masamang hangarin; mga mapagbulong,
30 Mga naninira nang talikuran, mga namumuhi sa Diyos, mapanghamak, mapagmalaki, mayayabang, mga mapagkatha ng masasamang bagay, di-matalimahin sa mga magulang,
31 Walang pang-unawa, mga sumisira ng kasunduan, walang likas na pag-ibig, di-mapayapa, di-maawain:
32 Na nalalaman nila ang paghuhukom ng Diyos, na silang gumagawa ng mga ganoong bagay ay karapat-dapat sa kamatayan, ay hindi lamang gumagawa ng gayon din, kundi may kaluguran sa kanila na gumagawa ng mga iyon.


KABANATA 2

KUNG GAYON ay wala kang maidadahilan, O tao, sino ka mang humuhukom: pagkat kung saan ka humuhukom sa iba, ay hinahatulan mo ang iyong sarili; pagkat ikaw na humuhukom ay gumagawa ng gayon ring mga bagay.
2 Ngunit nakatitiyak tayo na ang paghuhukom ng Diyos ay ayon sa katotohanan laban sa kanilang gumagawa ng mga ganoong bagay.
3 At iniisip mo ba ito, O tao, na humuhukom sa kanilang gumagawa ng mga ganoong bagay, at gumagawa ng gayon din, na makakawala ka sa paghuhukom ng Diyos?
4 O hinahamak mo ba ang mga kayamanan ng kanyang kabutihan at pagtitiis at pagbabata; na hindi nalalaman na ang kabutihan ng Diyos ay nag-aakay sa iyo sa pagsisisi?
5 Ngunit alinsunod sa iyong katigasan at di-nagsisising puso ay iniipon mo sa iyong sarili ang pagkapoot hanggang sa araw ng pagkapoot at pagbubunyag ng matuwid na paghuhukom ng Diyos;
6 Na siyang gaganti sa bawa’t tao ayon sa mga gawain niya:
7 Sa kanilang sa pamamagitan ng matiyagang pagpapatuloy sa mabuting paggawa ay naghahanap ng kaluwalhatian at karangalan at kawalang-kamatayan, ay ang  buhay na walang-hanggan:
8 Ngunit sa kanilang mahilig-makipagtalo, at hindi tumatalima sa katotohanan, kundi tumatalima sa kalikuan, ay ang pagkagalit at pagkapoot,
9 Kagipitan at kahapisan, sa bawa’t kaluluwa ng taong gumagawa ng masama, una ng Judeo, at ng Hentil rin naman;
10 Ngunit kaluwalhatian, karangalan, at kapayapaan, sa bawa’t taong gumagawa ng mabuti, una sa Judeo, at sa Hentil rin naman:
11 Pagkat walang pagtatangi ng mga tao sa Diyos.
12 Pagkat ang maraming nagkasala nang walang batas ay mawawasak din naman nang walang batas: at ang maraming nagkasalang nasa batas ay huhukuman ng batas;
13 (Pagkat hindi ang mga tagapakinig ng batas ang ganap sa harapan ng Diyos, kundi ang mga nagsasagawa sa batas ang aariing-ganap.
14 Pagkat kapag ang mga Hentil, na walang batas, ay gumagawa sa kalikasan ng mga bagay na napapaloob sa batas, ang mga ito, na hindi nagtataglay ng batas, ay isang batas sa kanilang sarili:
15 Na nagpapakita ng gawa ng batas na nasusulat sa mga puso nila, ang budhi rin naman nila ay nakikisaksi, at ang kanilang mga iniisip samantala ay nagpaparatang o kaya ay nagdadahilan sa isa’t isa;)
16 Sa araw kung kailan huhukuman ng Diyos ang mga lihim ng mga tao sa pamamagitan ni Jesus Kristo ayon sa mabuting-balita ko.
17 Masdan, ikaw ay tinatawag na isang Judeo, at nasasalig sa batas, at gumagawa ng pagmamayabang mo sa Diyos,
18 At nalalaman ang kalooban niya, at sinusubok ang mga bagay na mas magagaling, na inaaralan buhat sa batas;
19 At nagkakatiwala  na ikaw mismo ay isang gabay ng mga bulag, isang liwanag sa kanilang nasa dilim,
20 Isang tagapag-aral ng mga hangal, isang guro ng mga sanggol, na may anyo ng kaalaman at ng katotohanan sa batas.
21 Ikaw kung gayon na nagtuturo sa iba, hindi mo ba tinuturuan ang iyong sarili? ikaw na nangangaral na huwag magnakaw ang isang tao, nagnanakaw ka ba?
22 Ikaw na nagsasabing ang isang tao ay huwag mangalunya, nangangalunya ka ba? ikaw na nasusuklam sa mga diyusdiyosan, gumagawa ka ba ng sakrilehiyo?
23 Ikaw na gumagawa ng pagmamayabang mo sa batas, sa pamamagitan ng pagsuway sa batas ay niwawalang-karangalan mo ba ang Diyos?
24 Pagkat ang pangalan ng Diyos ay nilalapastangan sa gitna ng mga Hentil sa pamamagitan ninyo, gaya ng nasusulat.
25 Pagkat sa katotohanan ang pagtutuli ay may pakinabang, kung iingatan mo ang batas: ngunit kung isa kang sumusuway sa batas, ang pagtutuli mo ay ginagawang di-pagtutuli.
26 Kung gayon kung ang di-pagtutuli ay mag-ingat sa katuwiran ng batas, hindi ba ibibilang na pagtutuli ang kanyang di-pagtutuli?
27 At di ba ang di-pagtutuli na ito na sa kalikasan, kung ganapin nito ang batas, ang huhukom sa iyo, na sa pamamagitan ng titik at pagtutuli ay lumalabag sa batas?
28 Pagkat hindi siya isang Judeo, na siyang sa panlabas; ni iyong pagtutuli, na siyang panlabas sa laman:
29 Ngunit isa siyang Judeo, na siyang sa panloob; at ang pagtutuli ay iyong mula sa puso, nasa espiritu, at wala sa titik;  na ang kapurihan niya ay hindi mula sa mga tao, kundi sa Diyos.

KABANATA 3
ANONG kalamangan nga ba mayroon ang Judeo? o ano bang pakinabang mayroon sa pagtutuli?
2 Marami sa bawa’t paraan: ang pangunahin, dahil sa kanila ay ipinagkatiwala ang mga aral ng Diyos.
3 Pagkat ano nga ba kung hindi nanalig ang ilan? ang di-pananalig ba nila ang gagawa sa pananampalataya ng Diyos na walang bisa?
4 Ipagbawal nawa ng Diyos: oo, hayaang ang Diyos ay maging totoo, ngunit ang bawa’t tao ay isang sinungaling; gaya ng nasusulat, Upang maaring-ganap ka sa mga kasabihan mo, at manaig kapag hinukuman ka.
5 Ngunit kung ang kalikuan natin ay magpakita ng katuwiran ng Diyos, ano ba ang sasabihin natin? Ang Diyos ba ay liko na naghihiganti? (Nagsasalita akong gaya ng isang tao)
6 Ipagbawal nawa ng Diyos: pagkat paano nga bang huhukuman ng Diyos ang sanlibutan?
7 Pagkat kung ang katotohanan ng Diyos ay higit na sumagana sa pamamagitan ng kasinungalingan ko sa ikaluluwalhati niya; bakit pa ba ako hinuhukumang gaya ng isang makasalanan?
8 At hindi bagkus, (na gaya ng kami ay may paninirang-puring iniuulat, at gaya ng pinaninindigan ng ilan na sinasabi namin,) Gumawa tayo ng masama, upang dumating ang mabuti? na ang pagkasumpa nila  ay makatarungan.
9 Ano nga ba? mas mabuti ba tayo kaysa sa kanila? Hindi, sa anumang paraan: pagkat napatunayan na namin noong una kapuwa ang mga Judeo at ang mga Hentil, na silang lahat ay nasa ilalim ng kasalanan;
10 Gaya ng nasusulat, Walang matuwid, wala, kahit isa:
11 Walang nakakaunawa, walang naghahanap sa Diyos.
12 Silang lahat ay nalilihis ng landas, sila ay sama-samang naging di-kapakipakinabang; walang gumagawa ng mabuti, wala, kahit isa.
13 Ang lalamunan nila ay isang bukas na libingan; sa pamamagitan ng mga dila nila ay gumamit sila ng panlilinlang; ang lason ng mga ulupong ay nasa ilalim ng mga labi nila:
14 Na ang bibig nila ay puno ng pagsumpa at kapaitan:
15 Ang mga paa nila ay matutulin sa pagbububo ng dugo:
16 Pagkapuksa at paghihirap ay nasa mga landas nila:
17 At ang daan ng kapayapaan ay hindi nila nakilala:
18 Walang pagkatakot sa Diyos sa harapan ng mga mata nila.
19 Ngayon ay nalalaman natin na anumang mga bagay na sinasabi ng batas, ay sinasabi nito sa kanilang nasa ilalim ng batas: upang mapatikom ang bawa’t bibig, at ang buong sanlibutan ay maging may-sala sa harapan ng Diyos.
20 Kung gayon sa pamamagitan ng mga gawain ng batas ay walang lamang aariing-ganap sa paningin niya: pagkat sa pamamagitan ng batas ay ang kaalaman ng kasalanan.
21 Ngunit ngayon ang katuwiran ng Diyos na hiwalay sa batas ay inilalantad, na sinasaksihan ng batas at mga propeta;
22 Samakatuwid ay ang katuwiran ng Diyos na ito ay sa pamamagitan ng pananampalataya ni Jesus Kristo patungo sa lahat at sa ibabaw ng lahat nilang nananalig: pagkat walang kaibahan:
23 Pagkat ang lahat ay nagkasala, at hindi nakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos;
24 Na inaaring-ganap nang walang-bayad ng kanyang biyaya  sa pamamagitan ng katubusang nakay Kristo Jesus:
25 Na siyang inilagay ng Diyos na maging isang pampalubag-loob sa pamamagitan ng pananampalalataya sa kanyang dugo, upang isaysay ang katuwiran niya patungkol sa pagkakalag mula sa mga kasalanang nakalipas, sa pamamagitan ng pagtitiis ng Diyos;
26 Upang isaysay, sinasabi ko, sa panahong ito ang katuwiran niya: nang siya ay maging ganap, at taga aring-ganap sa kanyang nananalig kay Jesus.
27 Nasaan nga ba ang pagmamayabang? Ito ay di-isinama. Sa pamamagitan ba ng anong batas? ng mga gawa ba? Hindi: kundi sa pamamagitan ng batas ng pananampalataya.
28 Kung gayon ay ipinapasya namin na ang isang tao ay inaaring-ganap sa pamamagitan ng pananampalataya na hiwalay sa mga gawain ng batas.
29 Siya ba ay Diyos lamang ng mga Judeo? hindi ba siya ay ng mga Hentil din naman? Oo, ng mga Hentil din naman:
30 Na nakikitang ito ay ang iisang Diyos, na aariing-ganap ang pagtutuli ng pananampalataya, at ang di-pagtutuli sa pamamagitan ng pananampalataya.
31 Pinawawalang-saysay nga ba natin ang batas sa pamamagitan ng pananampalataya? Ipagbawal nawa ng Diyos: oo, pinatatatag natin ang batas.


KABANATA 4
ANO nga ba ang sasabihin natin na natagpuan ng ama nating si Abraham, patungkol sa laman?
2 Pagkat kung si Abraham ay inaring-ganap ng mga gawa, ay mayroon siya ritong ipagmamapuri; ngunit hindi sa harapan ng Diyos.
3 Pagkat ano ba ang sinasabi ng kasulatan? Si Abraham ay nanalig sa Diyos, at ibinilang ito sa kanya na katuwiran.
4 Ngayon sa kanya na gumagawa ang gantimpala ay hindi itinuturing na sa biyaya, kundi sa utang.
5 Ngunit sa kanya na hindi gumagawa, ngunit nananalig sa kanya na umaaring-ganap sa di-makadiyos, ang pananampalataya niya ay ibinibilang na katuwiran.
6 Maging gaya rin naman ni David na isinasalarawan ang pagkamapalad ng taong, sa kanya ay ibinibilang ng Diyos ang katuwiran na hiwalay sa mga gawa,
7 Na nagsasabing, Mapapalad  silang ang mga kawalang-katarungan nila ay pinatatawad, at ang mga kasalanan nila ay tinatakpan.
8 Mapalad ang taong hindi pagbibintangan ng Diyos ng kasalanan.
9 Dumarating nga ba ang pagkamapalad na ito sa pagtutuli lamang, o sa di-pagtutuli rin naman? pagkat sinasabi natin na ang pananampalataya ay itinuring kay Abraham na katuwiran.
10 Paano nga ba ito itinuring? noong siya ba ay nasa pagtutuli, o nasa di-pagtutuli? Hindi sa pagtutuli, kundi sa di-pagtutuli.
11 At tinanggap niya ang tanda ng pagtutuli, na isang tatak ng katuwiran ng pananampalatayang tinaglay na niya samantalang di pa tuli: upang maging ama siya ng lahat nilang nananalig, kahit di sila mga tuli; upang ang katuwiran ay maibilang din naman sa kanila:
12 At ama ng pagtutuli sa kanila na hindi sa pagtutuli lamang, kundi lumalakad rin naman sa mga hakbang ng pananampalatayang iyon ng ama nating si Abraham,  na tinaglay na niya samantalang di pa tuli.
13 Pagkat ang pangako, na siya ay magiging tagapagmana ng sanlibutan, ay hindi kay Abraham, o sa binhi niya, sa pamamagitan ng batas, kundi sa pamamagitan ng katuwiran ng pananampalataya.
14 Pagkat kung silang nasa batas ay maging mga tagapagmana, ang pananampalataya ay pinawalang-saysay, at ang pangako ay pinawalang bisa:
15 Dahil ang batas ay nagsasagawa ng pagkapoot: kasi kung saan walang batas, ay walang paglabag.
16 Kung gayon ito ay mula sa pananampalataya, upang ito ay maging sa pamamagitan ng biyaya; nang sa katapusan ang pangako ay maging tiyak sa buong binhi; hindi lamang doon sa mga nasa batas,  kundi doon din naman sa mga nasa  pananampalataya ni Abraham; na siyang ama nating lahat,
17 (Gaya ng nasusulat, Ginawa na kitang isang ama ng maraming bansa,) sa harapan niyang pinanaligan niya, samakatuwid ay ang Diyos, na siyang bumubuhay sa mga patay, at tumatawag sa mga bagay na iyon na hindi pa  umiiral na waring umiral na.
18 Na laban sa pag-asa ay nanalig sa pag-asa, upang siya ay maging ama ng maraming bansa; ayon doon sa sinalita, Magiging gayon ang binhi mo.
19 At sa hindi niya panghihina sa pananampalataya, ay hindi niya isinaalang-alang ang sarili niyang katawan na ngayon ay patay na, noong siya ay halos sandaang taong gulang na, ni maging ang pagiging-patay ng sinapupunan ni Sara:
20 Hindi siya nagpagiray-giray sa pangako ng Diyos sa pamamagitan ng di-pananalig; kundi nagpakalakas sa pananampalataya, na nagbibigay kaluwalhatian sa Diyos;
21 At lubos na naniniwalang, kung ano ang ipinangako niya, ay kaya rin naman niyang isagawa.
22 At kung gayon ay ibinilang ito sa kanya na katuwiran.
23 Ngayon hindi ito isinulat alang-alang sa kanya lamang, na ibinilang ito sa kanya;
24 Kundi dahil sa atin din naman, na kung kanino ay ibibilang ito, kung manalig tayo sa kanyang nagbangon kay Jesus na Panginoon natin mula sa mga patay;


25 Na siyang ibinigay dahil sa mga pagsuway natin, at ibinangong muli patungkol sa ikaaaring-ganap natin.


No comments:

Post a Comment