Hebreo Kabanata 7, 8 at 9

KABANATA 7

PAGKAT itong si Melkisedek, na hari ng Salem, pari ng kataas-taasang Diyos,  na siyang sumalubong kay Abraham sa pagbabalik na  galing sa paglipol sa mga hari, at pinagpala siya;

2 Na sa kanya rin naman si Abraham ay nagbigay ng isang ikasampung bahagi ng lahat; una sa pagpapakahulugan ay Hari ng katuwiran, at pagkatapos niyon din naman ay Hari ng Salem, na ito ay, Hari ng kapayapaan;

3 Na walang ama, walang ina, walang talaangkanan, ni walang pasimula ng mga araw, ni katapusan ng buhay; kundi ginawang tulad sa Anak ng Diyos; ay nananatiling isang pari nang patuloy.

4 Ngayon ay isaalang-alang kung gaano kadakila ang taong ito, na sa kanya maging ang patriyarkang si Abraham ay nagbigay ng ikasampu ng mga samsam.

5 At sa katotohanan silang mula sa mga anak ni Levi, na tumatanggap ng katungkulan ng pagkapari, ay may isang  kautusan na kumuha ng mga ikapu mula sa bayan ayon sa batas, iyon ay, mula sa kanilang mga kapatid, kahit sila ay lumabas mula sa mga balakang ni Abraham:

6 Ngunit siyang ang talaangkanan ay hindi ibinibilang sa kanila ay tumanggap ng mga ikapu ni Abraham, at pinagpala siyang nagtaglay ng mga pangako.

7 At wala ang buong pagsalungat ang mas mababa ay pinagpapala ng mas nakahihigit.

8 At dito ang mga taong namamatay ay tumatanggap ng mga ikapu; ngunit doon ay tinatanggap niya sila, na tungkol sa kanya ay sinasaksihang siya ay nabubuhay.

9 At gaya ng maaari kong sabihin sa gayon, si Levi rin naman, na tumatanggap ng mga ikapu, ay nagbayad ng mga ikapu na nakay Abraham.

10 Pagkat siya ay nasa mga balakang pa ng kanyang ama, nang masalubong siya ni Melkisedek.

11 Kung ang kasakdalan kung gayon ay sa pamamagitan ng pagkaparing Levitiko, (pagkat sa ilalim nito ang bayan ay tumanggap ng batas,) ano pa bang ibayong pangangailangan ang naroon upang may  ibang paring bumangon alinsunod sa hanay ni Melkisedek, at hindi tinawag alinsunod sa hanay ni Aaron?

12 Pagkat kung ang pagkapari ay pinalitan, ay kailangan din namang  gumawa ng isang pagpapalit sa batas.

13 Pagkat siyang tungkol kanino ang mga bagay na ito ay sinasalita ay patungkol sa ibang angkan, na mula roon ay walang taong nagbigay ng pag-aasikaso sa dambana.

14 Pagkat malinaw ito na ang Panginoon natin ay lumitaw buhat sa Juda; na tungkol sa angkang ito ay walang sinalita si Moses tungkol sa pagkapari.

15 At higit pang mas malinaw ito: pagkat alinsunod sa pagkakawangis ni Melkisedek ay may lumilitaw na ibang pari,

16 Na siyang ginawa, hindi alinsunod sa batas ng isang kautusang ayon-sa-laman, kundi alinsunod sa kapangyarihan ng isang buhay na di-natatapos.

17 Pagkat pinapatotohanan niya, Ikaw ay isang pari magpakailan man alinsunod sa hanay ni Melkisedek.

18 Pagkat sa katotohanan ay may isang pagpapawalang-bisa ng kautusan na nauna dahil sa kahinaan at kawalang-kapakinabangan nito.

19 Pagkat walang ginawang sakdal ang batas, kundi ang pagdadala papasok ng isang mas mabuting pag-asa ang gumawa; na sa pamamagitan nito ay lumalapit tayo sa Diyos.

20 At yamang hindi sa kawalan ng isang panunumpa ay ginawa siyang pari:

21 (Pagkat ang mga paring iyon ay ginawa na walang isang panunumpa; ngunit ito ay may isang panunumpa niyang nagsabi sa kanya, Ang Panginoon ay sumumpa at hindi magsisisi, Ikaw ay isang pari magpakailan man alinsunod sa hanay ni Melkisedek:)

22 Sa ganitong kadakila si Jesus ay ginawang isang tagapanagot ng isang mas mabuting tipan.

23 At tunay na sila ay maraming pari, dahil hindi sila pinayagang magpatuloy dahil sa kamatayan:

24 Ngunit ang taong ito, dahil nagpapatuloy siya kailan man, ay mayroong isang di-napapalitang pagkapari.

25 Kaya nga kaya rin naman niyang iligtas sila hanggang sa sukdulan na pumaparoon sa Diyos sa pamamagitan niya, na nakikitang nabubuhay siya kailan man upang gumawa ng pamamagitan patungkol sa kanila.

26 Pagkat ang isang paring ganoon ang nababagay sa atin, na siyang banal, di-nakakasakit, di-nadungisan, hiwalay mula sa mga makasalanan, at ginawang mas mataas kaysa sa mga langit;

27 Na siyang hindi nangangailangan araw-araw, gaya ng matataas na paring iyon, na maghandog ng mga hain, una dahil sa sarili niyang mga kasalanan, at saka dahil sa mga sa bayan: pagkat ginawa niya ito nang minsanan, nang inihandog niya ang kanyang sarili.

28 Pagkat ang batas ay gumagawa sa mga tao na matataas na pari na may karamdaman; ngunit ang salita ng panunumpa, na ito ay pagkatapos ng batas, ay gumagawa sa Anak, na itinalagang-ganap magpakailan man.

KABANATA 8

NGAYON tungkol sa mga bagay na sinalita namin ay ito ang kabuuan: Mayroon tayong isang paring ganoon, na nakaupo sa kanang kamay ng luklukan ng Kamahalan sa mga langit;

2 Isang ministro ng dakong-banal, at ng tunay na tabernakulo, na ang Panginoon ang nagtayo, at hindi ang tao.

3 Pagkat ang bawa’t mataas na pari ay itinatalaga upang maghandog ng mga kaloob at mga hain: kaya nga kinakailangan ito na ang taong ito ay may anuman din namang ihahandog.

4 Pagkat kung siya ay nasa ibabaw ng lupa, ay hindi siya magiging isang pari, na nakikitang may mga paring naghahandog ng mga kaloob ayon sa batas:

5 Na naglilingkod sa halimbawa at anino ng mga makalangit na bagay, gaya nang si Moses ay pinaalalahanan ng Diyos nang malapit na niyang gawin ang tabernakulo: pagkat, Tiyakin, sinasabi niya, na gagawin mo ang lahat ng bagay ayon sa huwaran na ipinakita sa iyo sa bundok.

6 Ngunit ngayon ay nagkamit siya ng isang mas magaling na ministeryo, yamang siya rin naman ang tagapamagitan ng isang mas mabuting kasunduan, na ito ay itinatag sa ibabaw ng mabubuting pangako.

7 Pagkat kung iyong unang kasunduan ay naging walang-kamalian, ay wala na nga sanang dakong hinanap pa patungkol sa ikalawa. 

8 Pagkat sa pagkakita ng kamalian sa kanila, ay sinasabi niya, Masdan, dumarating ang mga araw, sabi ng Panginoon, na kung kailan ay gagawa ako ng isang bagong kasunduan kasama ng bahay ni Israel at kasama ng bahay ni Judah:

9 Hindi ayon sa kasunduang ginawa ko kasama ang mga ama nila sa araw nang kinuha ko sila sa pamamagitan ng kamay upang pangunahan silang palabas buhat sa lupain ng Ehipto; dahil hindi sila nagpatuloy sa kasunduan ko, at hindi ko sila pinahalagahan, sabi ng Panginoon.

10 Pagkat ito ang kasunduan na gagawin ko kasama ng bahay ni Israel pagkatapos ng mga araw na iyon, sabi ng Panginoon; ilalagay ko ang mga batas ko patungo sa pag-iisip nila, at isusulat ang mga ito sa mga puso nila: at ako ay magiging isang Diyos sa kanila, at sila ay magiging isang bayan sa akin:

11 At hindi sila magtuturo ang bawa’t tao sa kanyang kapuwa, at bawa’t tao sa kanyang kapatid, na nagsasabing, Kilalanin ang Panginoon: pagkat ang lahat ay makakikilala sa akin, mula sa painakamaliit hanggang sa pinakamalaki.

12 Pagkat magiging maawain ako sa kalikuan nila, at ang mga kasalanan nila at ang mga kawalang-katarungan nila ay hindi ko na aalalahanin pa.

13 Na doon sa sinasabi niya, Isang bagong kasunduan, ay ginawa na niyang luma ang una. Ngayon ang nabubulok at nagiging luma ay nakahanda nang mawala.

KABANATA 9

SA KATOTOHANAN nga ang unang kasunduan ay mayroon din namang mga palatuntunan ng  paglilingkod na ukol-sa-Diyos, at isang makasanlibutang dakong-banal.

2 Pagkat may isang tabernakulong ginawa; ang una, kung saan ay naroon ang kandelero, at ang hapag, at ang tinapay na handog; na ito ay tinatawag na dakong-banal.

3 At pagkatapos ng ikalawang tabing, ang tabernakulong tinatawag na Pinakabanal sa lahat;

4 Na ito ay may ginintuang dambana ng kamangyan, at ang kaban ng kasunduan na nababalutan sa paligid ng ginto, kung saan naroon ang ginintuang sisidlang may mana, at ang tungkod ni Aaron na umuusbong, at ang mga tapyas na bato ng kasunduan;

5 At sa ibabaw nito ay ang mga kerubin ng kaluwalhatian na nilililiman ang upuan-ng-awa; na tungkol dito ay hindi natin  maaaring mapag-usapan nang isa-isa.

6 Ngayon kapag ang mga bagay na ito ay naihanda na ng gayon, ang mga pari ay palaging pumaparoon sa unang tabernakulo, na tinutupad ang paglilingkod ng Diyos.

7 Ngunit sa ikalawa ay pumaparoon ang mataas na pari nang nag-iisa bawa’t taon, na hindi walang dalang dugo, na inihandog niya patungkol sa kanyang sarili, at patungkol sa mga kamalian ng bayan:

8 Ang Banal na Diwa ay nagpapahiwatig nito, na ang daan patungo sa pinakabanal sa lahat ay hindi pa inilantad, habang ang unang tabernakulo ay nakatayo pa:

9 Na ito ay isang kahawig noon ukol sa panahong kasalukuyan, na doon ay inihandog kapuwa ang mga kaloob at mga hain, na hindi makapagpasakdal sa kanya na gumawa ng paglilingkod, gaya ng tungkol sa budhi;

10 Na ito ay tumayo lamang sa mga pagkain at mga inumin, at iba’t ibang mga paghuhugas, at mga palatuntunang ayon-sa-laman, na iniatang sa kanila hanggang sa panahon ng pagsasaayos.

11 Nguni’t si Kristo na dumating bilang isang mataas na pari ng mabubuting bagay na darating, sa pamamagitan ng isang mas dakila at mas sakdal na tabernakulo, na hindi ginawa ng mga kamay, iyon ay kung sasabihin ay, hindi mula sa gusaling ito;

12 Ni sa pamamagitan ng dugo ng mga kambing at mga guya, kundi sa pamamagitan ng sarili niyang dugo ay pumasok siya minsan patungo sa banal na dako, na kinakamtan ang walang-hanggang katubusan dahil sa atin.

13 Pagkat kung ang dugo ng mga lalaking-baka at ng mga kambing, at ang mga abo ng isang dumalagang-baka na iwiniwisik sa marumi, ay nagpapabanal sa ikadadalisay ng laman:

14 Gaano pa kaya lalo ang dugo ni Kristo, na sa pamamagitan ng walang-hanggang Espiritu ay naghandog ng kanyang sarili na walang-batik sa Diyos, ay maglilinis ng budhi ninyo mula sa mga patay na gawa upang mapaglingkuran ang buhay na Diyos?

15 At sa dahilang ito siya ang tagapamagitan ng bagong tipan, upang sa kaparaanan ng kamatayan, ukol sa katubusan ng mga paglabag na nasa ilalim ng unang tipan, silang tinatawag ay makatanggap ng pangako ng walang-hanggang pamana.

16 Pagkat kung saan may isang tipan, ay dapat mayroon ding pangangailangan ng kamatayan ng gumawa ng tipan.

17 Pagkat ang isang tipan ay may bisa pagkatapos mamatay ng mga tao: sa ibang paraan ay wala itong lakas na anuman habang nabubuhay pa ang gumawa ng tipan.

18 Kung saan maging ang unang tipan ay hindi inialay nang walang dugo.

19 Pagkat nang si Moses ay nagsalita ng bawa’t alituntuntin sa buong bayan ayon sa batas, ay kinuha niya ang dugo ng mga guya at ng mga kambing, na may tubig, at pulang lana, at isopo, at winisikan kapuwa ang aklat, at ang buong bayan,

20 Na nagsasabing, Ito ang dugo ng tipan na iniutos ng Diyos sa inyo.

21 Bukod doon ay winisikan niya ng dugo kapuwa ang tabernakulo, at ang lahat ng mga sisidlan ng ministeryo.

22 At halos lahat ng bagay sa pamamagitan ng batas ay nililinis ng dugo; at kung walang pagkabuhos ng dugo ay walang pagkakalag.

23 Kung gayon ay kailangan ito na ang mga huwaran ng mga bagay sa mga langit ay madalisay ng mga ito; ngunit ang mga makalangit na bagay mismo ng mas mabubuting mga hain kaysa sa mga ito.

24 Pagkat si Kristo ay hindi pumasok sa mga banal na dako na ginawa ng mga kamay, na mga kahawig ng totoo; kundi sa langit mismo, ngayon upang magpakita sa harapan ng Diyos dahil sa atin:

25 Ni kailangan niyang ihandog ang kanyang sarili nang malimit, gaya ng pagpasok ng mataas na pari sa banal na dako bawa’t taon na may dugo ng mga iba;

26 Pagkat kung magkagayon ay dapat siyang magdusa nang malimit simula pa sa pagkakatatag ng sanlibutan: ngunit ngayon minsan sa katapusan ng sanlibutan ay nagpakita na siya upang alisin ang kasalanan sa pamamagitan ng hain ng kanyang sarili.

27 At kung paanong itinakda sa mga tao na mamatay na minsan, ngunit pagkatapos nito ay ang paghuhukom:

28 Sa gayon din ay minsang inihandog si Kristo upang dalhin ang mga kasalanan ng marami; at sa kanila na umaasam sa kanya ay magpapakita siya sa ikalawang pagkakataon na walang kasalanan sa ikaliligtas.